1912 – 1937
1938 – 1949
1950 – 1952
1951 – 1955
1955 – 1959
1959 – 1964
1964 – 1980
1980 – 1987
1990

1912 – 1937

Τα Πρώτα Χρόνια
1912-a
1912

Ο ζωγράφος Γιάννης Σπυρόπουλος γεννήθηκε στην Πύλο της Μεσσηνίας στις 12 Μαρτίου. Γονείς του ήταν ο Γεώργιος Σπυρόπουλος και η Φιγαλεία Νικολοπούλου. Δεν γνώρισε τον πατέρα του, ο οποίος είχε μεταναστεύσει στην Αμερική.

1918
1918

Ο Γ. Σπυρόπουλος με τον παππού του. Στη φωτογραφία αυτή βασίστηκαν τα έργα τκε 237 και 238 (Διακοφτό, 1918).

1918-x
1918

Παππούς και εγγονός, λάδι σε χαρτί.

20's-b
20's

Με τον παιδικό φίλο και συμμαθητή του, μετέπειτα σπουδαίο ηθοποιό Διονύση Παπαγιαννόπουλο.

20's-a
20's

Παιδί, με την Κυριακάτικη φορεσιά του.

20's-c
20's

Αγγίζοντας τις ματιέρες των παλιών σπιτιών, που ανέδειξε αργότερα στη ζωγραφική του.

1924

Πεθαίνει η μητέρα του Φιγαλεία και ο μικρός Σπυρόπουλος μένει υπό την φροντίδα και προστασία της οικογένειας της μητέρας του. Από τα παιδικά του ακόμη χρόνια διαφαίνεται το ενδιαφέρον και η κλίση του προς την ζωγραφική.

1930-1936-b
1930 - 1936

Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, με καθηγητές τον Ουμβέρτο Αργυρό, τον Σπυρίδωνα Βικάτο και τον Επαμεινώνδα Θωμόπουλο.

1932
1932

Επιμελώς ατημέλητος στην πόζα των είκοσι χρόνων του.

1938 – 1949

Περίοδος Ακαδημαϊκής Ζωγραφικής του Γιάννη Σπυρόπουλου
1930 – 1936-a
1938

Ο Σπυρόπουλος κερδίζει το Α΄ Βραβείο του Διαγωνισμού της Ακαδημίας Αθηνών για τις υποτροφίες καλλιτεχνών Ευρώπης. Φεύγει για το Παρίσι, όπου συνεχίζει τις σπουδές του στην Ecole Supérieure des Beaux – Arts με δάσκαλο τον Charles Guérin και στις ελεύθερες Ακαδημίες Colarossi και Julian.

1939
1939

Η φοιτητική του ταυτότητα στο Παρίσι (27 Απρ. 1939).

1939-b
1939

Στην πίσω πλευρά φωτογραφίας: “Προσφυγικές αναμνήσεις. Μασσαλία, 6 Σεπτ. 1939. Έκρηξη πολέμου.”

1940

Με την έκρηξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου διακόπτει τις σπουδές του και επιστρέφει στην Ελλάδα.

1946

Προσλαμβάνεται στον Οργανισμό Εργατικής Εστίας, ως καλλιτεχνικός προϊστάμενος, υπεύθυνος για την οργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων σε διάφορα εργατικά κέντρα.

40's
40's

Στην παρέα διακρίνονται οι ζωγράφοι Γιάννης Σπυρόπουλος και Γιάννης Μόραλης, οι γλύπτες Χρήστος Καπράλος και Λάζαρος Λαμέρας, ο Γιώργος Μουρέλλος, η Μάχη Σπυροπούλου, κ ά.

1946-b
1946

Φωτογραφία του 1946 με τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο στα ”Κατά συνθήκην ψεύδη”, του Υάκινθου Μπεναβέντε.

1946-c
1946

Δ. Παπαγιαννόπουλος, λάδι σε μουσαμά.

1946-d
1946

Αναγγελία της ομαδικής έκθεσης του Ελληνογαλλικού Συνδέσμου στον τύπο της εποχής. Εικονίζεται το Πορτραίτο της Μαίρης Τορράκη (17 Ιουλ. 1946).

 

1948

Συμμετοχή στην Πανελλήνια Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα.

1950 – 1952

Η επίδραση και οι διδαχές του Cezanne
1950-b
1950

Πραγματοποιεί την πρώτη ατομική του έκθεση, Παρνασσός, Αθήνα.

1950-kalavrita
1950

Καλάβρυτα, δρομάκι πλάι στο ρέμα Ι, Λάδι σε καμβά.

50's-donkeys
50's

Ζωγραφίζοντας τα "Γαϊδουράκια της Ζαχλωρούς".

50's-zoe
50's

Η Ζωή Μαργαρίτη πριν την γνωριμία με τον Γ. Σπυρόπουλο.

1951 – 1955

Το πέρασμα στην Αφαίρεση της Φόρμας - Μαύρα Περιγράμματα
1952
1952

Τον Σεπτέμβριο γνώρισε την σύντροφο της ζωής του, Ζωή Μαργαρίτη, την μετέπειτα σύζυγό του. 

50's
50's

Ο Γιάννης Σπυρόπουλος με τσιγάρο, σε τυπική πόζα των fifties.

50's-b
50's

Στο οδοντωτό τρενάκι του Βουραϊκού: Το ζεύγος Σπυρόπουλου με τον νεαρό τότε Γιώργο Προκοπίου και τη Σία Αγγ. Προκοπίου.

1952 - 1957

Ταξιδεύει συχνά στην Πελοπόννησο και στα ελληνικά νησιά.

 

 

50's-easel
50's

O Γ. Σπυρόπουλος με το καβαλέτο του σε παραλία νησιού.

1955
1955

Ο Γιάννης και η Ζωή Σπυροπούλου.

1955

Συμμετοχή στη Biennale Αλεξανδρείας, Αίγυπτος.

1955 – 1959

Αφαιρετικές Τάσεις - Δομημένοι Χώροι
1957-b
1957

Δέχεται στην Αθήνα το 1956 την επίσκεψη του Herbert Mayer της World House Galleries και καταλήγουν σε συμβόλαιο συνεργασίας.

50's-e
50's

Το ζεύγος μπροστά στο έργο Πανσέληνος με σκάλες Μυκόνου.

50's-d
50's

Ο Γ. Σπυρόπουλος μπροστά στο έργο Το Δάσος.

50's-bb
50's

Το ζεύγος μπροστά στο έργο Σύνθεση F.

50's
50's

O Γιάννης και η Ζωή εξετάζουν με ικανοποίηση ένα μόλις τελειωμένο έργο.

50's-f
50's

Το εργαστήριο της οδού Σαρανταπόρου 11 με το μεγάλο βορεινό υαλοστάσιο.

1957

Παντρεύεται τη Ζωή Μαργαρίτη.

1957-d
1957

Συμμετοχή στη Biennale Sao Paulo, Βραζιλία.

1958
1958

Ανάτυπο από τη Révue d’ Athènes με τεχνοκριτικό άρθρο του Τώνη Σπητέρη για τη ζωγραφική του Γιάννη Σπυρόπουλου (Φεβρ. 1958).

1958-b-2
1958

Με το έργο του Αναφιώτικα συμμετέχει, ανάμεσα στα πέντε έργα που εκπροσωπούν την Ελλάδα στο διεθνή διαγωνισμό για το Βραβείο Guggenheim στη Νέα Υόρκη. Οι άλλοι τέσσερις καλλιτέχνες είναι οι: Γιώργος Γουναρόπουλος, Σπύρος Βασιλείου, Γιάννης Μηταράκης, Παναγιώτης Τέτσης. Ο Γουναρόπουλος κερδίζει το βραβείο για την Ελλάδα.

1958-b
1958

Το ζεύγος Σπυρόπουλου με τον Β. Βασιλικό στην έκθεση των Ελλήνων υποψηφίων για το βραβείο Guggenheim 1958.

1959
1959

Ο Νίκος Κεσσανλής στην Galerie Creuze. Διακρίνονται τα έργα Χειμωνιάτικη μέρα, Αναφιώτικα και Λιθιά.

1959 – 1964

Χειρονομιακές Γραφές – Μικτή Τεχνική, Collages, Tachisme, Informel

1960
1960

Εκπροσωπεί  την Ελλάδα στην 30η Biennale της Βενετίας, όπου αποσπά, από κοινού με τον Ιταλό, Antonio Music, το Βραβείο UNESCO. Στη Βενετία γνώρισε καλλιτέχνες , όπως τον Αργεντινό Emilio Pettoruti, τον Ιταλό Emilio Vedova και τους Ισπανούς Luzio Munoz και Luiz Feito. To Βραβείο αυτό δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη διεθνή σταδιοδρομία του Γιάννη Σπυρόπουλου.

1959

Πρώτη ατομική έκθεση στην Αμερική, World House Galleries, Νέα Υόρκη, Αμερική.

1960-g
1960

Με τον ζωγράφο Emilio Vedova στη Biennale Bενετίας.

1960-f
1960

Με τον Πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας κ. Nenni και τον κομισάριο Τώνη Σπητέρη στην ΧΧΧ ή 30η Biennale της Βενετίας.

1961
1961

Το εξώφυλλο καταλόγου της 2ης ατομικής έκθεσης Σπυρόπουλου στις World House Galleries της Ν. Υόρκης (Απρ. 1961).

60's-f
60's

Στη Σαρανταπόρου 11, ανάμεσα στα έργα Χρησμός Νο 5 και Εικόνα Δ.

60's-g
60's

Χρησμός Νο 5, 1962, Μικτή τεχνική σε καμβά.

1961

Κατά την παραμονή του στην Αγγλία γνωρίζει και επισκέπτεται στα εργαστήριά τους, τους γλύπτες Henry Moore, Lynn Chadwick και Eduardo Paolozzi.

1961

Στην ατομική του έκθεση της Kursaal του Μορφωτικού Κέντρου της Οστάνδης στο Βέλγιο, του απονέμεται το Χρυσό Μετάλλιο της πόλης.

1962
1962

Εκδίδεται η μονογραφία του Χρύσανθου Χρήστου για το έργο του Γιάννη Σπυρόπουλου, η οποία αποτελεί την πρώτη σοβαρή και ολοκληρωμένη προσέγγιση του έργου του για την εποχή εκείνη.

1962-bb
1962

Έκθεση στη Neue Galerie im Kunstlerhaus, Μόναχο, Γερμανία.

1962-c
1962

Λεπτομέρειες «κρατήρων» από έργα του 1962 (I).

1962-d
1962

Λεπτομέρειες «κρατήρων» από έργα του 1962 (II).

1962-e
1962

Λεπτομέρειες «κρατήρων» από έργα του 1962 (III).

1963-b
1963

Ο Σπυρόπουλος στην έκθεση των World House Galleries 1963, μπροστά στο Τρίπτυχο Α.

1963-c
1963

Lünen, 27 Οκτ. – 17 Νοε. 1963.

1963-b
1963

Σημείωμα - πρόσκληση της Χρύσσας Βαρδέα με αφορμή την τρίτη ατομική έκθεση Σπυρόπουλου στη Νέα Υόρκη.

1963
1963

World House Galleries της Ν.Υόρκης (30 Απρ. – 25 Μαϊ. 1963).

1964
1964

Νυρεμβέργη, 28 Μαϊ. - 21 Ιουν. 1964.

1964 – 1980

Κλασσική Αφαίρεση Γιάννη Σπυρόπουλου – Εξέλιξη Χειρονομίας και Συμβολικοί Γραφισμοί

1964-hero
1964

Πρόλογος Δ, Μικτή τεχνική σε καμβά.

60's-h
60's

Άποψη του εκθεσιακού χώρου της Σαρανταπόρου 11.

1961-b-ekt
60's

Τμήμα του εκθεσιακού χώρου στο σπίτι - εργαστήριο της οδού Σαρανταπόρου 11.

1964

Συμμετοχή στην έκθεση Documenta III, Κάσσελ, Γερμανία.

1964

Συμμετοχή στην έκθεση Palais des Beaux Arts, Βρυξέλλες, Bέλγιο.

1965-c
1965

O Γ. Σπυρόπουλος στην είσοδο της Galerie Arnaud στο Παρίσι.

1966-bb
1966

Συμμετοχή σε έκθεση του The Israel National Museum of Art, Ιερουσαλήμ.

1967-a
1967

Ο Γ. Σπυρόπουλος με τον Μακάριο μπροστά στο έργο Πύρασος Νο 3.

1967-b
1967

Από τα εγκαίνια της έκθεσης στη Λευκωσία, Απρίλιος 1967: Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ανάμεσα στο ζεύγος Σπυρόπουλου. Στα άκρα: αριστερά ο Υπουργός Παιδείας Σπυριδάκης και δεξιά ο (μετέπειτα Πρόεδρος της Κύπρου) Σπ. Κυπριανού.

1968
1968

David Jones Art Gallery, Sydney, Αυστραλία 1968.

1969

Συμμετοχή σε έκθεση του National Collection of Fine Arts του Smithsonian Institution της Washington, Αμερική. 

70's
70's

O Γ. Σπυρόπουλος δουλεύει το έργο Λόγος Ρ στο πάτωμα.

1973
1973

Εξώφυλλο «Ζυγού»: Ο Γ. Σπυρόπουλος στη Σαρανταπόρου 11 (Ιούλ. - Αύγ. 1973).

1975

Συμμετοχή στην έκθεση Documenta Sammlung, Kunstverein, Κάσσελ, Γερμανία.

1976-bb
1976

Το Δεκέμβριο εγκαθίσταται στο καινούργιο σπίτι του στην Εκάλη, Φαίδρας 5, που αποτελεί την πραγματοποίηση του ονείρου του, για την δημιουργία ενός χώρου που να λειτουργεί σαν σπίτι – εργαστήριο και Μουσείο ταυτόχρονα.

1976-c
1976

Ο μεγάλος εκθεσιακός χώρος με τα κινητά μέρη πάνω στο ισόγειο.

1976-b
1976

Η βορεινή πλευρά με το μεγάλο παράθυρο του εργαστηρίου στον όροφο.

1978-bb
1978

Από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης του απονεμήθηκε το Βραβείο Gottfried von Herder. Στην τελετή απονομής της 17.5.78 ο καθηγητής Werner Welzig  παρουσίασε το Γιάννη Σπυρόπουλο  και το έργο του, ενώ  στο δίπλωμα που του απονεμήθηκε αναφέρεται ότι “Η τιμή προσήκει σε έναν καλλιτέχνη του οποίου το έργο ηγείται των ουσιαστικών δημιουργιών της σημερινής Ελληνικής ζωγραφικής. Οι πίνακές του έχουν μιαν έντονη αναφορά προς τα ελληνικά τοπία, τους ανθρώπους και το μυθικό τους υπόβαθρο. Είναι αναμφισβήτητα ένας από τους ανανεωτές της ζωγραφικής του τόπου του”.

1980 – 1987

Καταστάλαγμα του Πλασίματος της Ζωγραφικής Επιφάνειας
80's-d
80's

Ο Γιάννης και η Ζωή στο εργαστήριο. Στο καβαλέτο διακρίνεται ο Λόγος Ζ.

1986

Η τελευταία ατομική έκθεση του Σπυρόπουλου οργανώθηκε από τη Γκαλερί “Νέες Μορφές”, παρουσιάζοντας τα πρωτότυπα έργων που αναπαράχθηκαν σε πολλαπλά: πιο συγκεκριμένα κυκλοφόρησε λεύκωμα με οκτώ μεταξοτυπίες από τα εκτιθέμενα έργα του. 

80's-c
80's

Ο ευέλικτος χώρος του ισογείου με τα μεγάλα συρόμενα πανώ.

80's-b
80's

Ο «ξενώνας» του ισογείου στο σπίτι - Μουσείο της Εκάλης.

80's
80's

Τμήμα της εισόδου στο σπίτι-Μουσείο της Εκάλης, με το ωραίο κυλινδρικό κλιμακοστάσιο.

1987
1987

Καρέκλα, Μικτή τεχνική σε χαρτί.

1989
1989

Ο Σπυρόπουλος με τον Γιάννη Παπαϊωάννου στο αίθριο του ισογείου.

1989-b
1989

Η διαδικασία κερώματος ενός παλιότερου έργου.

1989-c
1989

Η παλέτα του Γ. Σπυρόπουλου.

1990

-

1990
1990

Στις 18 Μαΐου το βράδυ πέθανε ο Γιάννης Σπυρόπουλος. Κηδεύτηκε στο Νεκροταφείο Κηφισιάς, όπου ο φίλος του Γιώργος Ζογγολόπουλος κόσμησε με γλυπτό το μνήμα του παλιού του φίλου.

1990

Τον Νοέμβριο συστάθηκε το Ίδρυμα Γιάννη και Ζωής Σπυροπούλου. Το Ίδρυμα έχει σκοπό τη συγκέντρωση, μελέτη, παρουσίαση και αξιοποίηση του ζωγραφικού έργου του Γιάννη Σπυρόπουλου, την ενίσχυση ταλαντούχων νέων ζωγράφων με την θέσπιση ετήσιου διαγωνισμού στη μνήμη του καλλιτέχνη και  την προβολή του έργου του με κάθε πολιτιστικό μέσον.