1959 – 1960
Λυρική Αφαίρεση
Στη δεκαετία του ΄60 ο καλλιτέχνης με σπάνια διαίσθηση ελέγχει τις διεργασίες του τυχαίου στο εσωτερικό των εικόνων του και εναρμονίζει την εκφραστικότητα του περιεχομένου με την τεχνική του ιδιαιτερότητα. Η επικόλληση ζωγραφικών υλών που υιοθετεί ο Σπυρόπουλος κατορθώνει να εγκλείσει και να αφομοιώσει τις ματιέρες σε μιαν (αισθητικά και υλικά) ομαλή και ενιαία επιφάνεια.
Την εποχή που οι περισσότεροι σύγχρονοί του ανά τον κόσμο επιδιώκουν την έξοδο από τα όρια του δισδιάστατου, αλλά και του τελάρου, ο δικός μας αφηρημένος κλασικός « επεξεργάζεται» με συνεχείς επεμβάσεις το μουσαμά του. Κάθε στρώμα επιφάνειας δεν αντιμάχεται το προηγούμενο. Αντίθετα το βοηθάει αναδεικνύοντας συνεχώς ποιότητες κρυμμένες.
1959
Λίνδος Νο 2

126 × 97 εκ.
Λάδι σε καμβά

1959
Λίνδος Νο 1

79 × 129 εκ.
Λάδι σε καμβά

1959
Ιθάκη Α-Ι

48 × 59 εκ.
Λάδι σε χαρτί

1959
Ιθάκη Α

50 × 60 εκ.
Λάδι σε χαρτί

1959
Δευτέρα πρωί

160 × 220 εκ.
Λάδι σε καμβά

1960
Ήχοι του Βάλτου

195 × 130 εκ.
Λάδι σε καμβά

1960
Πύλος 39

41 × 55 εκ.
Λιθογραφία

1960
Πύλος 38

38 × 52 εκ.
Λιθογραφία

1960
Πύλος 37

57× 41 εκ.
Λιθογραφία

1960
Πύλος 36

41 × 55 εκ.
Λιθογραφία
